یا نخل جمال اننی اهدیچ السلام                   دار العزّ والخیر دار الکرام

یا دارٍ ابطیب اهلها ذانت                                مثل حصباه وسط المحّارة بانت

انتو اهل الخیر والخیر شالکم                          انتو اهل الکرم والکرم دارکم

دارٍ بنی حمّاد بانیها                                     الفخر وکل الفخر للی عایش فیها

یامن اتسیبون وتجلّون طایحکم                      ویامن اتداوون بالمرهم جرایحکم

یامن اتّمرّوون علی القلب وتحیونه                   ابغی هالکلام کل العالم ایسمعونه

ماهمکم لو علیکم هبّ الریح الفاسد               عسی الله یحفظکم من شر کل حاسد

نخل جمالی وافتخر وارفع راسک فی العالی      وخلّک من الواشی مهما یقول ولاتبالی

یاهل نخل جمال تفدیکم الروح والمالی            علیهم بعد ازید کل عمامی وکل خوالی

عجزت اقلامی توصفش ولسانی                    والطیر باسمچ غنی احلی الالحانی

وآخر کلامی صلاتی علی خیر الانامی              محمد ابن عبدالله طه التهامی

وعلی اله وصحبه خیر الکرامی                        عدّ السجود والرکوع فی الصلاة و القیامی

                                               (وسلامتکم)

کیف یُعمَل الصاروج؟

الصاروج  یستعمل فی بناء البیوت و البرک وغیرها من الابنیّة فی القدیم 

وهی مادّة قویّة ومقاومة لونها بنّی فاتح وقد اکتشفت آثارقدیمة جدا ترجع لمإت السنین

او آلاف السنین وهی مبنیّة من الصاروج لم تتغیّر وبقیّت قویّة کما کانت منذ تم بناءها...

وساشرح لکم کیف کانوا فی القدیم یعملون الصاروج:

- اولاً یحفرون حفرة فی الارض مساحتها ثلاث امتار فی ثلاث امتار او اکثر اواقل 

علی حسب العمل وعمقها متر

- ثانیّاً یاءتون بالطین و یصبّونهُ فی الحفرة حتّی اعلی من النصف

- ثالثاً یاءتون بالبَعَر(سماد الغنم) ویصبّونه فوق الطین داخل الحفرة

- رابعاً یخلطون السماد والطین مع بعض

- خامساً یصبّون فوق المخلوط من السماد والطین ماء ویبقونه یوماً کاملا حتّی یلین ویخمر

- سادسا یخرجون المخلوط او ما نسمّیه نحن الغیلة ویفرشونها فوق الارض بضخامة اینج

ومن ثمّ یقومون بتقطیعها قطعا قطعا  لیسهل حملها عندما تجف

- سابعا یاءتون بالرمس او الحطب الهش ویجمعونهُ بشکل جاخون للحَب

-ثامناً یضعونَ القطع الّتی تمّ تجفیفها من المخلوط فوق الرمس اوالحطب الهش

ومن ثم یشعلون تحتها النار لتنضج القطع

- تاسعا عندما تنطفیء النار وتبرد یقومون بدقّه بالعُصیّ حتّی یصبح ناعما امّا اذا کان الصاروج

کثیرا ولا یستطیعون دقّه بالعُصیّ؛یاءتون بثور ویضعون خلفه حجرا مستدیرا کالرحاء ویقوم الثور

بالمشی فوق الصاروج والرحاء من خلفه تدور وهکذا یتم تنعیم الصاروج ومن ثمّ یکون الصاروج 

جاهزا لیخلط مع الماء ویعمل به فی البناء ...

هذه الابیات کتبتها عن قریة نخل جمال سنة 2007

سلام وتحیّة علی زینة البلدان

                                         بالکرم والشیمه معروفه بین البلدان

سلام و شوق علی الفلج و الودیان

                                        علی بالروب وبالروس وبصلبّه وعلی الدیبان

علی شعبة عبود سلوم وعلی المسیلة

                                        وعلی السلطوانة وبرکة الحابوطی وتلّ بالزلحقانة

نخل جمال الّلی بالزین ذانت

                                        مثل حصّباه وسط المحارة بانت

تری مابالغ بالکلام لاتلومونی بالملام

                                       حتّی ابلحنها غرّد طیر الحمام

ودّو سلامی من نزّالین هاک الطاش

                                       لوّل سلامی غبا والیوم سلامی فاش

ودّو سلامی من نزّالین ابعید

                                     شوقکم وسط الحشی وکل ماصبرت ایزید

ودّو سلامی علی اکویش وبوالقطن وبوضبع واشعاب جمرة

                                    وعلی الدعنیة وعلی کل انخلّة وغافة وعلی کل ثمّرة

ودّو سلامی علی دوحة ام السدر وبالاشخر وبوغوبان

                                   وعلی بالمرخ وبوغافة وعلی بوجفان

ودّوسلامی علی عین ام اجبیل وفسیل عبدالله والخرخشة

                                   وعلی اجفیر علی وعلی ایام الطّرب والقرقشة

ودّوسلامی علی فاتة وابسیتین وفسیل زاهد

                                   علی اسحول والخرّب والعلوة وفسیل راشد

ودّو سلامی علی من سکنها منهم

                                     الاوّلیّین الحلوین اللی مامش مثلهم

ینفطر قلبی کل ماذکرت ناس لوّل

                                     حیف الزمن مایرجع واوّل اتحوّل

خلّونی بشّشمشم اریاحهم وبقطع اثاریهم

                                     اتسیل اعیونی کما خطر المطر من یجی طاریهم

تسیل اعیونی وکفوفی مواعینی

                                      وعن ذکرهم محّد بایقدر ینسّینی

ان نسیت ادّرو ترانی غایب

                                      وسط القبر والّلحم علی العظام ذایب

وینهم اهل النخل وینهم اهل الزرایب

                                      مابقی من اثرهم غیر الخرایب

وآخر کلامی صلاتی علی خیر الحبایب

                                       محمّد الهاشمی الحاضر الغایب

وعلی آل بیته الطّیبین الطاهرین

                                        کل ما هلّل مهلّلا اوتاب تایب

                                      (سلامتکم)

1-الصورة الاولی التقطت منذ اربعین سنة او اکثر للملا حسین ابراهیم ملا حسین الحمادی امام

وخطیب مسجد جامع نخل جمال قدیم

2-الصورة الثانیّة هی لشباب الملّا او الکتّاب, التقطت هذه الصورة منذ ثلاثین سنة تقریبا

فی مجلس یوسف صالح رحمة الله علیه

صور حدیثة من قریة کلات التابعة لامارة بنی حمّاد...

ماتبقی منها هو آثار وانقاض من القریة التی کان یسکنها بنی حمّاد وهی من

القری الکبیرة والمعروفة فی تاریخ عرب فارس والمنطقة وآخر من حکمها هو

الشیخ سلیمان بن الشیخ محمّد بن ابراهیم الحمّادی حاکم مرباخ...

هذا الشعر للشیخ عبدالله العبیدلی رحمة الله علیه عندما خرج من بوشهر

علی محمل (سفینة) واصابهم من الطوفان ما اصابهم حیث انّهم لم یستطیعوا

ان یاتوا مباشرة الی برّ المقام لان الریاح شدیدة وترکوا المحمل یمشی دابر الریح و...

جلّیت من بوشهر سنّانی                       وقت العصر امعادل العصبانی

عصبان فوّلّنا ابلیلٍ هادی                        والعین الیوم ماتهنی ابطیب ارقادی

فی البحرین فارقت الیوم انا حیات فادی     بانت جزیرة علی الصدر تنبانی

بانت جزیرة الشیخ ویّا الّلذّه                   وهذه ابلادٍ یاخوک اقبالها تتسمّی الجزّه

بالک وآمن عن هندرابی لاتلذّه               رقٍ وامآسع عنّها یا اخوانی

یا اخوان قوموا الیوم کلّکم فی الّزّامی       واتحذّروا عن قیس لاحد اینامی

تارس اشراعه الزین یمشی حامی         وقت العصر امعادل الدیوانی

دیوان فوّلّنا وجینّا الهیتی                      لنجّه ابلادٍ زینه مثلها الیوم ماریتی

             من الهوی والغوی هی الیوم زایده علی البلدانی

                     بانت سلامه الیوم کاها علی العمرانی

یا نوخذه روحنا الجسم مانبغیها            غیر الصلاة مالنا حاجةٍ فیها

                      وهنّیام بندرٍ زین وکل الخشب تلفیها     

             عمّر الیاهی وولمن زینی ویوم لتخنا البّر قال ماحاتینا

هذه الابیات نقلتها من لسان الراوی المعروف المغفورله باذن الله تعالی

(عبدالله محمد العبیدلی) رحمه الله واسکنهُ فسیح جنّاته...

هذه الابیات قالها الشیخ الشاعر(محمدبن حسن بن عبدالله العبیدلی)شیخ العبادله وهو

یرد علی ملا  قریة الگریشه اللی هو الملا احمد عندما ذمّ التتن او النارجیله بهذه الابیات...

انّنی اهدی سلام الی کریمٌ من کرام                      من له عند مقام فی فوءادی انا ماحییت

من له اعلی الرتبّ فی المعانی والادب                    هذا ابلغ ماکتب فی القوافی انا انثنیت

اعنی الیوم انا الملا احمدا فی الگریشه مولدا            من لشعره قد غدا انت عنه قد نهیت

حضرة السید رفیق جدّه رکنٌ وثیق                          هذا انا ما   قدّریت

الشعر یا اخی بین الصحاب وکاالفواکه یستطاب         وانّی کتبت ذا الکتاب والاذن منک بغیت

لاتلومنی فیه الیوم انا یا خلیل تحت اسلوبٍ جمیل    سوف اتی بدلیل من خواصّه انا جربیت

لیس فی التتن خطر لا ولا فیه ضرر                         فیه منافع للسّفر یدخلک فی کلّ بیت

کم طردنا به نعاس وکم جمعنا به حواس                وکم ایکیّف کل راس خصّه من نومک وعیت

وعنده ریح الزّکام وکم ایهزّم للطعام                      وکم اینفّس للمشام لاتخف حدّ ماکلیت